Από το γραφείο Τύπου του κινήματος Δημοκρατική Συμμαχία, για τη συμπλήρωση 22 χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
«Πέρασαν 22 ολόκληρα χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη. Η απουσία του αποδείχθηκε δυσαναπλήρωτη.
Ο Παύλος συνδύαζε το πολιτικό όραμα μιας κοινωνίας ταυτόχρονα ανοιχτής, παραγωγικής και με δικαιώματα ίσα για όλους-και σεβαστά από όλους-με την κοινωνική ευαισθησία που του ήταν βίωμα, ως ανθρώπου που ό,τι πέτυχε το πέτυχε μόνος του, με πίστη στις ιδέες του και με σκληρή δουλειά. Η μακρά του εξορία, οι αγώνες του κατά της δικτατορίας, η συνεργασία του με πολιτικούς, αλλά και απλούς πολίτες, από όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων, του είχαν εμφυσήσει την πίστη στη συναίνεση και τη συνεργασία για την αντιμετώπιση καταστάσεων ανάγκης, που ταλάνιζαν την χώρα ως σύνολο.
Υπήρξε η κατ' εξοχήν μετριοπαθής φωνή στη Νέα Δημοκρατία όσο ζούσε και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη συνεργασία της με τους κατ' εξοχήν ιδεολογικούς αντιπάλους της του χθες, όταν αυτό κατέστη αναγκαίο. Συνέβαλε αποφασιστικά στην ουσιαστική και οριστική επούλωση των πληγών του εμφυλίου πολέμου, επιτυγχάνοντας την εθνική συμφιλίωση και την συνεργασία των άλλοτε αντιπάλων στα πεδία των μαχών. Ως στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας υπήρξε ανανεωτικός, παραγωγικότατος και η συμβολή του στον εκσυγχρονισμό της κεντροδεξιάς και στην επίτευξη ενός ενιαίου και δυναμικού πολιτικού λόγου, υπήρξε σημαντική.
Σήμερα που η ανάγκη σύμπνοιας στον αγώνα για την σωτηρία της πατρίδας είναι πιο επιτακτική και επίκαιρη από ποτέ, το κενό που άφησε είναι ακόμα περισσότερο αισθητό. Η άνανδρη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη έστρεψε για πρώτη φορά την κοινωνία πολιτικά κα ψυχολογικά σε τέτοιο βαθμό κατά των τρομοκρατών, που ως τότε απολάμβαναν έναν βαθμό «ασυλίας» από ένα όχι ευκαταφρόνητο τμήμα της κοινωνίας, ώστε άρχισαν να ωριμάζουν έκτοτε οι συνθήκες για ένα καίριο πλήγμα κατά της τρομοκρατίας.
Ο Παύλος Μπακογιάννης υπήρξε πρωτοπόρος, αποτελεσματικός, κοινωνικά ευαίσθητος και συναινετικός. Υπήρξε ακριβώς εκείνο που έχει κατ' εξοχήν ανάγκη σήμερα ο δημόσιος βίος μας».
