Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018

AGRAFA NEWS Συντονισμένοι στα Άγραφα. Γράφει η Λεωνη Θανασουλα..

Συντονισμένοι στα Άγραφα. Γράφει η Leoni Thanasoula 
Εχθές, 16-7-2018, στην πλατεία των Αγράφων, πραγματοποιήθηκε ημερίδα του Δήμου με θέμα το επίμαχο ζήτημα της εγκατάστασης αιολικής βιομηχανίας στις κορυφογραμμές της περιοχής. Βασικοί προσκεκλημένοι ήταν εκπρόσωποι των ενδιαφερομένων εταιρειών, ενώ συμμετείχαν ως εισηγητές επιστήμονες που παρέθεσαν τις απόψεις τους σχετικά με την ακαταλληλότητα και την επικινδυνότητα μιας παρέμβασης τέτοιου είδους στο συγκεκριμένο ορεινό περιβάλλον, εκπρόσωποι φορέων για την προστασία της περιοχής, πολίτες, όπως και αιρετοί άλλων περιοχών με αντίστοιχη εμπειρία. Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν πρώην μέλος της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, υπεύθυνος για τα αιολικά, επιλεχθείς από τον Δήμο. Η επισήμανση του αντιδεοντολογικού της επιλογής του και το αίτημα αντικατάστασής του με κάποιον εκπρόσωπο του διοργανωτή, που εν προκειμένω ήταν ο Δήμος, αντιμετωπίστηκε με αλαζονεία και έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού προς τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Η γνώμη της τοπικής κοινωνίας ερχόταν στο προσκήνιο διαρκώς, όπως και γιατί ανακατεύονται και αντιδρούν άνθρωποι που δεν ζουν στα Άγραφα, οι οποίοι είναι και εκείνοι που μάχονται περισσότερο τη μετατροπή τους σε βιομηχανική ζώνη. Ο αραιός πληθυσμός και οι ελάχιστες και διαχειρίσμες προβλεπόμενες αντιδράσεις προφανώς ήταν πρόσθετος λόγος έλξης των επενδυτών. Όμως, τα σπάνια και υψηλής περιβαλλοντικής και αισθητικής αξίας τοπία όπως είναι η περιοχή των Αγράφων ανήκουν και αφορούν όλους όσοι αναγνωρίζουν την αξία τους, ανά τον κόσμο. Όσους μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει μνημείο της φύσης και ποια η σημασία του στην φυσική, ψυχική και πνευματική διαβίωση του Ανθρώπου η ύπαρξη του οποίου δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί από τη συγκυρία και τη μικρότητα που τυχόν επιδεικνύεται στις εκάστοτε περιστάσεις.
Οι ομιλίες και οι παρεμβάσεις διήρκησαν έξη ολόκληρες ώρες, αδιάλειπτες, πυκνές, με την προσοχή όλων στις τοποθετήσεις. Τα επιχειρήματα, οι αντιπαραθέσεις, οι επιδοκιμασίες, οι αποδοκιμασίες, οι στόχοι και τα προσδοκώμενα κρατούσαν σαν δίχτυ τους συμμετέχοντες.
Η απόκρυμνη κορυφή πάνω από το χωριό έδειχνε αδιάφορη για ό,τι συνέβαινε στην πλατεία, πολύ περήφανη για να ασχοληθεί με τα ανθρώπινα. Δεν μπορούσε να αντιδράσει έτσι κι αλλιώς για την τύχη που της επιφύλασσαν. Άλλωστε, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες κάθε φορά, όσο ακραίες, είναι η φύση της να τις ισορροπεί. Με τη λήξη της διαδικασίας όλοι σκόρπισαν, ο καθένας με τη δική του προσδοκία από ό,τι είχε προηγηθεί. Όλοι κατάλαβαν -και οι διακόσιοι πενήντα συμμετέχοντες- ότι όσο απόμακρο κι αν στάθηκε το βουνό για ώρες ήταν εκεί και βρήκε φωνή που διαπέρασε κάθε συνείδηση έστω και στιγμιαία. Κανείς δεν το ομολόγησε, από καμία πλευρά. Ποιος θα το δεχόταν ως επιχείρημα;