Να βρούμε ισορροπία μεταξύ λογικής και ευαισθησίας - συζήτηση για τον ρόλο των κομμάτων σε εποχές κρίσεων
"Να
βρoύμε ισορροπία μεταξύ λογικής και ευαισθησίας", υπογράμμισε ο
Κωστής Χατζηδάκης σε συζήτηση με θέμα «Τα κόμματα και ο ρόλος τους στη
δημοκρατία σε εποχές κρίσεων» που πραγματοποιήθηκε στο
βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone."Πρέπει να επιστρέψουν οι ακραίες φωνές στο περιθώριο της πολιτικής, όχι να διεκδικούν θέση στο επίκεντρο", είπε χαρακτηριστικά "Οφείλουμε να γυρίσουμε την πλάτη στον λαϊκισμό και τη δημαγωγία, χωρίς όμως να κουνάμε το δάχτυλο στους πολίτες. Να παρουσιάσουμε τις προτάσεις μας δείχνοντας πώς αυτές θα βελτιώσουν τη ζωή του κάθε πολίτη".
Ομιλία Κωστή Χατζηδάκη στην εκδήλωση «Τα κόμματα και ο ρόλος τους στη δημοκρατία σε εποχές κρίσεων» στο Free Thinking Zone (31.1.2017)
- Κυρίες και κύριοι,
- Δεν είναι μυστικό ότι ζούμε μια περίοδο καχυποψίας απέναντι στα παραδοσιακά κόμματα σε όλη την Ευρώπη.
- Αυτή η καχυποψία εκφράζεται με δύο τρόπους:
o Ο ένας τρόπος είναι η στροφή στα άκρα, όπως βλέπουμε στη Γαλλία με τη Λεπέν και στην Ολλανδία με τον Βίλντερς, όπως βλέπουμε με την Εναλλακτική για τη Γερμανία, με τους Αληθινούς Φιλανδούς, και πάει λέγοντας.
o Ο άλλος τρόπος είναι η ολοκληρωτική αδιαφορία για την πολιτική,
στη βάση της λογικής «έλα μωρέ, όλοι ίδιοι είναι». Αυτό αποτυπώνεται
ποσοτικά και από τα υψηλότατα ποσοστά αποχής στις εκλογές.
- Στην Ελλάδα βιώσαμε και τα δύο αυτά είδη αντιδράσεων σε έντονο βαθμό.
o Από τη μία είδαμε τη μεγάλη άνοδο της Χρυσής Αυγής και την αυξημένη απήχηση ακραίων φωνών.
o Και από την άλλη αρκεί να κάνει κανείς μια βόλτα και να μιλήσει με περαστικούς για να διαπιστώσει πόσος κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη του στο πολιτικό σύστημα, ειδικά μεταξύ των νέων.
- Τι μπορούμε να κάνουμε για να αντιστρέψουμε αυτή την τάση;
- Ως αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, θα μιλήσω, όπως καταλαβαίνετε, από την οπτική του δικού μου κόμματος.
- Ας ξεκινήσουμε από το τι δεν πρέπει να κάνουμε.
o Το ένα μεγάλο λάθος θα ήταν να υιοθετήσουμε μια ελιτίστικη στάση,
μιλώντας από καθ’ έδρας. Στη λογική «δεν μας κάνει αυτός ο λαός, φέρτε
μας άλλο λαό». Είδαμε τον αντίκτυπο αυτής της στάσης στο δημοψήφισμα για
το Brexit και στις αμερικανικές εκλογές.
o Το άλλο λάθος θα ήταν να υιοθετήσουμε μια λαϊκίστικη στάση.
Να λέμε αυτά που πιστεύουμε ότι ο κόσμος θέλει να ακούσει, ασχέτως αν
έχουν επαφή με την πραγματικότητα ή όχι. Είδαμε στη χώρα μας πολύ καλά
που καταλήγει αυτή η προσέγγιση.
- Οφείλουμε να είμαστε ενάντια και στον ελιτισμό και στον λαϊκισμό.
- Δεν μπορούμε ούτε να πούμε «φέρτε μας άλλο λαό», αλλά ούτε και να χαϊδεύουμε αυτιά.
- Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν;
1. Για αρχή, να πούμε την αλήθεια.
Οι ψεύτικες υποσχέσεις είναι εύκολες, αλλά οδηγούν γρήγορα σε αδιέξοδο.
Έχουμε χρέος να πούμε την αλήθεια στους πολίτες, ακόμα και αν δεν είναι
ευχάριστη. Αν δεν το κάνουμε, θα το βρούμε μπροστά μας και ως κόμμα,
και ως χώρα.
2. Δεύτερον, πρέπει να γίνουμε η φωνή των ανυπεράσπιστων πολιτών. Της σιωπηλής πλειοψηφίας. Δεν μπορούμε να είμαστε ούτε το κόμμα των ελίτ, αλλά ούτε και των συντεχνιών. Οφείλουμε να κοιτάμε τι είναι καλό για τη χώρα, ασχέτως αν μπορεί να ξεβολέψει κάποιους.
3. Τρίτον, πρέπει να ανοίξουμε τις πόρτες και τα παράθυρα σε νέες ιδέες και νέους ανθρώπους με φρέσκα μυαλά. Οι
εποχές των κλειστών κομμάτων έχουν τελειώσει. Στη Νέα Δημοκρατία
κάνουμε ήδη πράξη αυτή την προσέγγιση, όπως για παράδειγμα με το open call για τεχνοκράτες της Γραμματείας Προγράμματος και με το μητρώο στελεχών του κόμματος.
- Φυσικά αυτά τα τρία βήματα δεν είναι κάποια μαγική συνταγή που θα λύσουν όλα τα προβλήματα.
- Πάντα θα υπάρχει χώρος για τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Βλέπουμε, άλλωστε, ότι και σήμερα, μετά από όλα αυτά που έχουμε περάσει, υπάρχουν ακόμα κόμματα που ποντάρουν σε μύθους και ταχυδακτυλουργικά τρικ για να αποκτήσουν απήχηση.
- Αν και τέτοιες πρακτικές δεν πρόκειται να εξαλειφθούν, ο στόχος είναι να γίνουν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
- Να επιστρέψουν οι ακραίες φωνές στο περιθώριο της πολιτικής, όχι να διεκδικούν θέση στο επίκεντρο.
- Για να γίνει αυτό πρέπει να βρούμε την ισορροπία μεταξύ λογικής και ευαισθησίας.
- Οφείλουμε να γυρίσουμε την πλάτη στον λαϊκισμό και τη δημαγωγία, χωρίς όμως να κουνάμε το δάχτυλο στους πολίτες.
- Να παρουσιάσουμε τις προτάσεις μας δείχνοντας πώς αυτές θα βελτιώσουν τη ζωή του κάθε πολίτη. Με τρόπο που μπορεί ο καθένας να κατανοήσει και να ταυτιστεί, όχι εστιάζοντας σε τεχνοκρατικά επιχειρήματα.
- Και, επίσης, είναι σημαντικό να αναλάβουμε την ευθύνη για τις προτάσεις μας, όχι να τις παρουσιάζουμε σαν κάτι που μας επιβάλλεται από κακούς ξένους και εμείς το κάνουμε με το ζόρι. Γιατί αλλιώς δίνουμε πάτημα στους λαϊκιστές να πουν πως θα έρθουν και θα μας σώσουν από τους κακούς ξένους και όλα τα προβλήματά μας θα λυθούν αυτόματα.
- Κυρίες και κύριοι, σίγουρα η μάχη που έχουμε μπροστά μας είναι δύσκολη. Αν τη δώσουμε, όμως με ειλικρίνεια και ξεκάθαρους στόχους, θα έχουμε με το μέρος μας τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, κρατώντας τους μακριά από τα άκρα. Και μόνο έτσι θα καταφέρουμε να βγούμε από την κρίση και να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης, με δημιουργία πλούτου και νέων δουλειών. Αν το καταφέρουμε αυτό, η άνθιση του λαϊκισμού και της δημαγωγίας θα είναι, σε λίγο καιρό, απλά μια κακή ανάμνηση. Στο χέρι μας είναι να τα καταφέρουμε.
