"Αγραφιώτικο συναξάρι"
...Μια μεταπολεμική αφηγηματική περιήγηση τότε...στ'Άφραφα μέχρι τη δεκαετία του '70.Σ'αυτό το γκριζοπράσινο όγκο με τα λογγόσπαρτα βουνά,τ'απόκρημνα ριζόσπηλα,τα κρυατάλλινα ποτάμια,που φωλιάζουν σφιχτά γατζωμένα ανάμεσά τους τα ιστορικά Αγραφοχώρια,Εκεί που η αγριάδα της φύσης σμιλεύτηκε πάνω στα πρόσωπα και τις καρδιές των γηγενών κατοίκων και τα έκανε ανυπότακτα στις επιβουλές των αλόθρησκων και των αιρετικών.Η εγκληματική αδιαφορία και η εγκατάληψη όμως κατάντησε αυτόν τον τόπο ερείπια,που στα χαλάσματά του φωλιάζουν μοναχικά αγριμια κι ερμοπούλια και με τις μονότονες κραυγές τους θρηνούν για ένα κόσμο που πέρασε χωρίς επιστροφή.Ο Αντρίας,ο κυριώτερος ήρωας του μυθιστορήματος,ένας "πολυτεχνίτης"σιδηρουργός, μετανάστης
στην περιοχή απ'τις αρχές δεκαετίας του '50,παρά τις σοβαρές
αντιρρήσεις του αναγκάστηκε μαζ'ι με τους 'αλλους,ν'ακολουθήσει τον
Αγραφιώτικο ξεσπιτωμό..
...Μια μεταπολεμική αφηγηματική περιήγηση τότε...στ'Άφραφα μέχρι τη δεκαετία του '70.Σ'αυτό το γκριζοπράσινο όγκο με τα λογγόσπαρτα βουνά,τ'απόκρημνα ριζόσπηλα,τα κρυατάλλινα ποτάμια,που φωλιάζουν σφιχτά γατζωμένα ανάμεσά τους τα ιστορικά Αγραφοχώρια,Εκεί που η αγριάδα της φύσης σμιλεύτηκε πάνω στα πρόσωπα και τις καρδιές των γηγενών κατοίκων και τα έκανε ανυπότακτα στις επιβουλές των αλόθρησκων και των αιρετικών.Η εγκληματική αδιαφορία και η εγκατάληψη όμως κατάντησε αυτόν τον τόπο ερείπια,που στα χαλάσματά του φωλιάζουν μοναχικά αγριμια κι ερμοπούλια και με τις μονότονες κραυγές τους θρηνούν για ένα κόσμο που πέρασε χωρίς επιστροφή.Ο Αντρίας,ο κυριώτερος ήρωας του μυθιστορήματος,ένας "πολυτεχνίτης"σιδηρουργός,