Ως νέος Βουλευτής από την Ευρυτανία μεταφέρω τις οδυνηρές εμπειρίες από τον τόπο μου και τις συνέπειες των πολιτικών της καταστροφής που πολλοί ακόμα συνεχίζετε να ονομάζετε «σωτηρία». Το νοσοκομείο, τα κέντρα υγείας, τα αγροτικά ιατρεία έχουν πλήρως διαλυθεί χωρίς ιατρούς και νοσηλευτές. Τα ασθενοφόρα μένουν από καύσιμα και επαφίενται στην καλή πρόθεση ιδιωτών ή φορέων του Νομού μου, για να ανταποκριθούν σε λίγα λίτρα βενζίνη. Οι ηλικιωμένοι -στα χωριά ιδιαίτερα- βρίσκονται σε απόγνωση. Οι δήμοι, επίσης, βρίσκονται σε αδιέξοδο και αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που τους αναθέσατε χωρίς πόρους. Οι τελευταίες μάλιστα καταστροφικές πλημμύρες επιδείνωσαν ακόμα περισσότερο τη ζωή των ανθρώπων και έχουν φτάσει στην απελπισία. Χωριά και δίκτυα κατεστραμμένα, σπίτια γκρεμισμένα σε μια πολιτεία σε οικονομική ασφυξία να ανταποκριθεί στις ανάγκες των ανθρώπων. (CB) Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν σαν αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής που ασκήθηκε αυτά τα χρόνια, με θλίβει η εικόνα Βουλευτών, οι οποίοι χωρίς καμιά συναίσθηση των ευθυνών τους ψάχνουν για διαδικαστικά κωλύματα, χαριεντίζοντας με σχόλια και τακτικισμούς, για να εκφυλίσουν τον κοινοβουλευτικό διάλογο, όταν μάλιστα συζητούνται νομοσχέδια τέτοιου χαρακτήρα. Θα περίμενα, ειδικά μετά τις αντιδράσεις και τους εκβιασμούς που υφίσταται η χώρα μας, θεωρώντας μονομερείς ενέργειες το δικαίωμα των ανθρώπων να επιζούν, να υπήρχε περισσότερη σοβαρότητα και σύσσωμη η Κυβέρνηση και η αντιπολίτευση να αντιδρούν σε τέτοιες ιταμές προσεγγίσεις και ιταμές αντιλήψεις απέναντι στη χώρα και στον λαό μας, πέρα και έξω από ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, και όχι να επιχαίρουν και να μας κουνούν το δάχτυλο γιατί είμαστε τα «άτακτα παιδιά» της Ευρώπης. Όσοι χάσατε την ψυχή σας και την ανθρωπιά σας, μπορεί να βρίσκετε δικαιολογίες για να διαφωνείτε με τέτοια νομοσχέδια και με ανάλογες νομοθετικές πρωτοβουλίες της σημερινής Κυβέρνησης. Εμείς θα συνεχίσουμε, με σημείο αναφοράς την κοινωνία και τις ανάγκες της. Εσείς συνεχίστε με τις προτεραιότητες με τις οποίες πορευτήκατε μέχρι τώρα και ο καθένας εφ’ ω ετάχθη. Αυτές τις πενήντα μέρες ένα πρόβλημα που φάνταζε σαν καθαρά οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας έγινε, με τις πρωτοβουλίες αυτής της Κυβέρνησης, πανευρωπαϊκό πολιτικό πρόβλημα με παγκόσμιες προεκτάσεις. Συνειδητοποιούμε ότι αυτόν τον δύσκολο και ναρκοθετημένο δρόμο θα τον πορευτούμε αποφασιστικά και υπεύθυνα, μόνοι μας, με μόνο σύμμαχο τον λαό μας. Μένει σε εσάς να αποφασίσετε αν θα συμπορευτείτε ή θα λειτουργήσετε, συνειδητά ή ασυνείδητα, σαν εκπρόσωποι των εκβιαστών που υπαγορεύουν νομοσχέδια και πολιτικές. Μείνετε στον άχαρο ρόλο σας και μας φτάνει η εμπιστοσύνη του λαού μας, ακόμα όλων αυτών των ταπεινών ανθρώπων που βλέπουν τα σπίτια τους να κατρακυλάνε -και το έχω ζήσει αυτές τις μέρες στον τόπο μας- και παρ’ όλα αυτά χωρίς στέγη, χωρίς δίκτυα, χωρίς φαΐ, χωρίς τίποτα, η έγνοια τους ήταν να μην κάνουμε πίσω. Αυτό μου λένε και άνθρωποι που δεν ανήκουν στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, απλοί άνθρωποι, περήφανοι, οι οποίοι λένε «Μην κάνετε πίσω! Εμείς είμαστε κοντά σας». Είναι άνθρωποι οι οποίοι ούτε καν ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, βιώνουν μέσα τους και αισθάνονται ότι, επιτέλους, υπάρχει μια Κυβέρνηση που αντιστέκεται στον δωσιλογισμό. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Ζωή Κωνσταντοπούλου): Ευχαριστούμε τον κ. Θωμά Κώτσια.
